آب ‌انبار درخت يا تنب‌كرو : حدود 12 كيلومتري شرق برازجان محوطه وسيعي به نام آب‌انبار يا تنب كرو وجود دارد كه بقاياي ديوارهاي غربي آن از قلوه ‌سنگ و ملات گل است.

 برج يا گنبد شاطر
 اين برج در روستاي صومعه و 5/8 كيلومتري اردبيل در يك فضاي وسيع و گسترده بنا شده است . در حوالي برج به فواصل گوناگون ، تپه هاي باستاني قرار دارد . بيشتر آنها مربوط به دوره هاي پيش از اسلام به ويژه دوره اشكاني است . از كتيبه و پوشش بنا چيزي برجاي نمانده است ولي از شيوه معماري برج و شباهت آن با مقبره چلبي اوغلو در سلطانيه چنين برمي آيد كه احتمالاً از بناهاي قرن هشتم هجري باشد .

تپه نادر
 در جنوب غرب شهرك اصلاندوز و در محل بهم پيوستن رودخانه دره رود به ارسقرار دارد . اين تپه حدود 30 متر ارتفاع دارد و محيط آن حدود 1500 متر است . برخي معتقدند كه تپه نادر به دليل اهميت و موقعيت استراتژيكي و نظامي آن از قديمي ترين قلاع منطقه بشمار مي رفته و قدمت آن تا هزاره سوم و چهارم قبل از ميلاد تخمين مي زنند .

قلعه ديو (ديو قلعه سي) 

 اين قلعه در پنج كيلومتري جنوب غرب دهكده كويج از شهرستان مشگين شهر و بر روي دامنه هاي شمالي سبلان ساخته شده است . مطالعات باستان شناسي اوليه اي كه انجام گرفته، ساخت آنرا به دوره هخامنشيان نسبت داده اند .

سقاخانه نوروزخان
اين سقاخانه در خيابان پانزده خرداد شرقي، جنب بازار آهنگران واقع شده و در گذشته نه چندان دور از معروف ترين سقاخانه هاي تهران به شمار مي رفت. سرتاسر گذر اين سقاخانه طاق بندي شده بود و شمايل بزرگان ديني و مذهبي، علم، بيرق و علامت سياه را به آن مي آويختند. زورخانه اي به همين نام در كنار اين سقاخانه وجود داشت كه از زورخانه هاي معروف و نامي شهر به شمار مي رفت.

آرامگاه شاهزاده حسين جوپار : : شهزاده جوپار يكي از بقاع متبركه بخش جوپار از توابع كرمان است . بناي اين زيارتگاه به دوره صفويه مربوط است . اين بنا به شماره 529 به ثبت آثار تاريخي ايران درآمده است .

قلعه گوراب بنايي مرتفع،در جوار روستاي گوراب در پنج كيلومتري جاده ملاير- اراك،متعلق به دوره ساسانيان يا اشكانيان است. سفالينه هاي كشف شده از اين تپه مؤيد اين مطلب است.با اين حال،گذشت زمان و عوامل فرسايشي هنوز نتوانسته موجب از بين رفتن كامل بقاياي اين قلعه عظيم شود.فخرالدين اسعد گرگاني،در "ويس و رامين"،كه در سال 446 ه.ق سروده از گوراب نام برده است.

امامزاده حسين(شاهزاده حسين)
اين مقبره در ابتداي خيابان شهدا همدان قرار دارد.ساختمان مقبره،شمالي و از يك ايوان كوچك،ورودي و دوحرم با پلان هاي صليبي و هشت ضلعي منظم تشكيل شده است.نماي ورودي دو طبقه و در هر طبقه حجره هايي واقع شده وداراي رسمي بندي هايي درداخل طاق نما و ضريح چوبي نفيس وگنبدي مرتفع است.ايوان به رواق وسيع و مجللي راه مي يابد كه داراي چهارشاه نشين است.بر ديوارهاي رواق سوره هاي مختلف قرآن مجيد به خط نستعليق برجسته گچ بري و به رنگ هاي تيره نقاشي و ديوارها تزيين شده است.مصالح ساختمان از سنگ وآجر با ملات گچ و خاك است.
حرم بقعه بسيار وسيع و به صورت هشت ضلعي منظم ومتناسب است.طول هريك از اضلاع هشت گانه حرم 35/3 متر است و هر ضلع طاق نمايي به صورت شاه نشين به عمق نزديك 5/1 متر دارد.اين حرم از آثارممتاز معماري شهر همدان به شمار مي رود وگنبد آجري زيبايي بربالاي آن استوار است.
ضريح بزرگ چوبي آلت سازي مشبك در وسط حرم نصب است كه هم عصر با ساختمان بقعه به نظر مي رسد.
با توجه به متن شجره نامه،اين محل مدفن امامزاده حسين يكي از نوادگان امام حسن مجتبي(ع) ياپسر امام حسن عسگري (ع) است.در اين مقبره يكي از احفاد خواجه نصيرالدين طوسي و آباقاخان فرزند هلاكوخان مغول نيزمدفون هستند.علاوه براين تعدادي از رجال علم و ادب و همچنين سر شاه سلطان حسين صفوي(1140 ه.ق) نيز در ايوان جنوبي دفن شده است.
قراين و شواهد حاكي از آن است كه بناي امامزاده جديدتر از دوره صفويه نيست و در طول زمان دخل و تصرف هايي درآن صورت گرفته است.اين بقعۀ داراي حياط دلبازي است كه درخت توت بسيار كهنسالي درآن وجود دارد.

  امامزاده عبدالله(ع)
اين بنا در شهر همدان و در ميداني به همين نام قرار دارد.در سال هاي اخير،تغيير و تحول بسيار دراين بنا صورت گرفته و بناي كنوني به جاي بناي قديمي كه طاق سنگي چهارضلعي با گنبدي از شيرواني بود ساخته شده است.اين بنا داراي طرح24 ضلعي دايره مانندي است كه دورنماي بيروني آن12 طاق نما و12 جرز دارد.
ساختمان بقعه روي سكوي سيماني 35 سانتي متري ساخته شده و مصالح بخش زيرين آن تا ارتفاع 90 سانتي متر از سنگ خارا واز اين قسمت به بالا آجري است.
داخل طاق نماها را با اسپرهاي كم عمق قوس داربه دو بخش تقسيم كرده اند.درورودي همه طاق نماها با تركيب آجر و كاشي هاي سبزرنگ كلمات الله،محمد و علي نوشته شده است.جرزها نيز ازآجرساخته شده وسقف بنا گنبدي است.داخل گنبد مانند بيرون آن است،با اين تفاوت كه به جاي سنگ خارا،با اندود وگچ رنگ آميزي شده و بالاي اين قسمت تازير ساقۀ گنبد آيينه كاري است.بالاي آيينه كاري كتيبه اي به خط ثلث روي كاشي لاجوردي وجود دارد.
شبستان بقعه بسياركوچك و به ابعاد 4*4 متراست و دو ورودي مقابل هم دارد كه يكي از آن ها بسته است. داخل بقعه دو مزار وجود دارد كه يكي با كاشي سبز حاشيه نويسي شده و ديگري فاقد هرگونه تزيين و نوشته است.در حاشيه مزار اول با كاشي سبز رنگ آيۀ 16 از سوره"آل عمران"نوشته شده است.
ضريح روي مزار،مشبك آهني و نوساز است.مزارها متعلق به پدر و پسري از سادات به نام هاي احمد و عبدالله بن احمد از اولاد با واسطۀ حضرت موسي بن جعفر است.