تست
تست3
تست
مسجدجامع قائن : مسجد و مزار مولانا شيخ زين الدين در تايباد واقع شده است. باني اين مسجد پير احمد خوافي‌وزير شاهرخ بهادر تيموري در سال 848 ه . ق اين مسجد را بنا نهاده است. اهميت اين بنا به كتيبه‌هاي زيباي سردر، كاشي كاري معرق‌و حواشي آن مربوط است.
سابقه تاريخي وآثار باستاني اصفهان
اصفهان يكي از شهرهاي مبنايي براي كشور ايران در طول تاريخ بوده وهست اين شهر از معدود مراكز باستانشناسي ارزشمند جهاني وبسياري از آثار باستاني آن در ليست آثار بشري به ثبت رسيده است اگر از تاريخ اين شهر سخن به ميان آيد سرگذشت آن تا اعماق اساطير وافسانه ها ريشه دارد تاريخ اين شهر از يك سو به سليمان ونوح متصل واز سوي ديگر پايگاه نهضت كاوه آهنگر بر عليه ضحاك خونخوار معرفي مي گردد.
اهميت اصفهان به اندازه اي است كه در اكثر دائره المعارفهاي بزرگ جهان مدخلي به آن اختصاص يافته و سفرنامه هايي از محاسن وشكوه ظاهري و باطني آن از پژوهندگاني چون تاورنيه ,شاردن و... به نگارش درآمده ومظاهر تمدن آن همانند سبك معماري ,مكتب فلسفي ومنهج فقهي آن چشمگير است.
دائره المعارف بستاني تاريخ اصفهان را از قرن سوم پيش از ميلاد مسيح ذكر كرده است ولي دكتر لطف الله هنرفر در مقدمه كتاب آشنايي با شهر تاريخي اصفهان نوشته است موجوديت تاريخي اين شهر به هزاره سوم قبل از ميلاد هم مي رسد .
در هر حال نام اصفهان در ابتدا انزان بوده وسپس به گابيان يا گي تبديل شده است در دوران عيلاميان شعبه اي از مادها به سوي اصفهان رهسپار شدند وبا توجه به اين كه اصفهان تحت تسلط عيلاميان قرار داشت از پيشرفت آنها جلوگيري به عمل آمد.
در اين دوران جاده تجارتي كه خليج فارس را به ناحيه اصفهان مربوط مي ساخت به اين شهر اهميت خاصي مي بخشيد ياقوت حموي اصفهان را سواران ناميده كه مشتق از واژه هاي اسپهان وسپاه است احتمالا وجه تسميه اين شهر به دليل وجود پادگان نظامي در آن بوده است .
اردشير بابكان بنيانگذار سلسله ساساني اصفهان را به تصرف خود درآورد اين شهر كه محل فرمانروايي يكي از هفت خاندان بزرگ بود با ظهور اسلام در زمان خليفه دوم به تصرف مسلمانان درآمد وپس از اين كه اصفهان اسلام را پذيرفت براي مدتي جي ناميده شد در قرن چهارم هجري مرداويج بنيانگذار سلسله زياري اصفهان را ضميمه تصرفات خود كرد .
ركن الدوله ديلمي دو محله مسلمان نشين شهرستان ويهوديه را به همديگر ملحق نمود اصفهان در دوره آل بويه وسلجوقيان پايتخت بوده وآثاري كه از دوره ديالمه وجود دارد مبين اين مطلب است كه درزمان اين سلسله نيز اصفهان كاملا مورد توجه قرار گرفته بود دردوره سلاجقه به ويژه در مدتي كه خواجه نظام الملك وزير دوتن از پادشاهان اين دوره بود اصفهان بسيار ترقي كرد وبعد از فروپاشي سلاجقه واستقرار حكومت اتابكان در نقاط مختلف كشوردستخوش حملات گرديد كه قتل عامهاي دوران مغول و تيمور وهمچنين جهانشاه قره قويونلو از اين نمونه مي باشد وپس از قتل عام تيمور شهر در موقعيت بسيار آشفته اي قرار گرفت.
در سال 1000 هجري قمري بدستور شاه عباس اول پايتخت صفويان از قزوين به اصفهان انتقال يافت دراين زمان جمعيت اصفهان به يك ميليون نفر رسيد وبه شدت از نظر مراكز تجاري وفرهنگي ترقي نمود.
خيابانهاي وسيع وميدانهاي بزرگ مساجد و كاخهاي سلطنتي بخشي از سيماي شهر اصفهان در اين دوران است به طور كلي آثار مهم تاريخي در شهر اصفهان عبارتند از ميدان امام يا نقش جهان ,عالي قاپو,كاخ چهلستون ,منارجنبان ,مدرسه چهارباغ يا سلطاني ,مسجد امام ,مسجد شيخ لطف الله ,كليسا وگنجينه وانك ,سي وسه پل يا پل الله ورديخان ,پل خواجو وبازار اصفهان .
از جمله نقاط ديدني اين شهر مسجد جامع ,سردرقيصريه ,كاخ هشت بهشت ,تالار اشرف ,بقعه بابا ركن الدين ,امامزاده اسماعيل ,هارون ولايت ,مناره چهل دختران ونقاط تفريحي بيشماري از جمله بوستان شهري ملت ,آيينه خانه ,باغ پرندگان وباغ گلهاست .
تحقيقات باستان شناسي وكاوشهاي علمي حاكي است يكي از نخستين نواحي مراكز تمدن ومسكن انسانهاي ماقبل تاريخ در اطراف كاشان قرار دارد .
بيشترين ابنيه تاريخي وآثار باستاني باقيمانده از فرهنگ وتمدن اسلامي است كه مهم ترين آنها عبارتند از امازاده سلطان علي بن محمد باقر در مشهد اردهال ,بقعه بابا افضل ,مسجد جامع ,قلعه جلالي ,مسجد ميدان ,بناهاي چهل دختران در محله سلطان مير احمد شهر كاشان ,باغشاه فين ,امامزاده سلطان مير احمد ,مدرسه سلطان ,مدرسه آقابزرگ وبقعه شاهزاده ابراهيم.
در حال حاضر كاشان يكي از شهرهاي مهم گردشگري استان به شمار مي رود مراسم ديني ,سنتي قاليشويي مشهد اردهال ومراسم مخصوص عطر وگلابگيري منطقه قمصر در فصل بهار از جمله آداب ورسوم آن است. بالاترين رقم صادرات قالي از ايران مربوط به اين شهر است.
جاجيم
جاجيم دستبافته اي ضخيم شبيه پلاس يا گليم كه راه راه و رنگين است و مانند ساير دستبافته ها به عنوان زيرانداز مورد استفاده قرار مي گيرد و جنس آن عمدتاً از پشم انتخاب مي گردد، تمام جاجيم يك بار بافته مي شود و رنگ و نقش آن متنوع و نمادهايي مانند جوان بودن بافنده و اميد به آينده اي روشن را در بر دارد.
شهرستان فاروج
شهرستان فاروج در گذشته مركز دهستان فاروج بود كه در جنوب شرقى شهرستان شيروان واقع شده است. فاروج پس از آن كه خراسان شمالى شكل گرفت به شهرستان تبديل شد و امروزه يكى از شهرستانهاى شرقى استان خراسان شمالى است كه با شهرستان قوچان در استان خراسان رضوى همسايه است.
• منطقه نمونه گردشگري خسرويه
• آرامگاه شاهزاده عبدالرحمن خرق
• قلعه تاريخي علي آباد
• روستاي اسفجير
• آب انبار صفي آباد
• قلعه شاه جهان
• امامزاده جعفر سياه دشت
• دره مايوان معروف به بهشت فاروج
شهر شيروان
با توجه به تحقيق و كاوش در آثار باقي مانده در روستاها و آبادي هاي قديمي، مي توان گفت اين منطقه قبل از اسلام مسكوني بوده و داراي قدمت طولاني است. مردم شيروان در سال 31 هجري ـ در زمان خلافت عثمان - به اسلام روي آوردند.
در دوران طاهريان و سامانيان، با اينكه ذكري از نام شيروان نيامده است، ليكن از بعضي قراين پيداست كه اين شهر به صورت قصبه اي پابرجا بوده است. سلطان محمود غزنوي در لشگركشي خود به هندوستان، يك شبانه روز در حد فاصل ورگ ـ رزمغان توقف كرده بود، و اين محل هنوز هم در ميان مردم شيروان به تخت سلطان محمود معروف است.
از نظر تاريخي، رونق شهر شيروان به دوره فرمانروايي خوارزمشاهيان مربوط است. اين شهر در دوران حكومت قاجار يكي از مناطق مهم درگيري هاي حكام محلي بود. شهر شيروان در سال 1308 بر اثر زلزله به كلي ويران شد و پس از دوسال، بار ديگر با اسلوب جديد شهرسازي تجديد بنا گرديد.
• آرامگاه تيموري
• غاركافرقلعه
• غارپوستين دوز
• ييلاق اوغاز
• ييلاق گلبل نامانلو
• منطقه حفاظت شده گلول
• امامزاده حمزه رضا
• بقعه شيخ رشيدالدين محمد
گالري عكس ائل گلي تبريز
 |  |  |  |
 |  |  |  |
 |  |  |
بازار اردبيل كه يادگاري از سبك معماري عهد صفويه به شمار مي‌آيد در مركز شهر اردبيل قرار دارد
بازار اردبيلاين بازار مجموعه‌اي است متشكل از تيمچه، سرا، حمام و مسجد و از سابقه‌اي طولاني برخوردار است. به طوري كه در سده‌هاي 7 و 8 هجري رونق فراواني داست.
در سده‌هاي بعد، قسمتي از بازار بزرگ و تيمچه‌ها و سراها از موقوفات بقعه شيخ صفي‌الدين اردبيلي به شمار مي‌رفت و درآمد و عوايد حاصله صرف مخارج اين بقعه مي‌شد.
بناي فعلي بازار از جمله آثار دوره صفويه و زنديه است كه بر بنيان اوليه بازار ساخته شده است. قسمت عمده بازار اردبيل در تغييرات شهري در نيم قرن گذشته تخريب شد و ارتباط بعضي از بخش‌هاي آن با مركز بازار از بين رفت.
از تقسيم‌بندي كلي بازار اردبيل مي‌توان به بازار بقالان، قصابان، خراطان، سراجان، قيصريه، چاقوفروشان، كلاه‌دوزان و بسياري سراي ديگر اشاره كرد.
بازار اردبيل با طاق‌نماي جانبي، طاق و تويزه و گنبدهاي ساده كه معرف آثاري از دوره صفويه و قاجاريه است شامل راسته اصلي بازار، راسته پير عبدالملك، راسته قيصريه، راسته كفاشان، راسته غلامان، بازار زرگران، سراجان، پنبه فروشان، مسگران، چاقو سازان، آهنگران، سراي خشكبار (حاجي ميرزا)، سراي گلشن، سراي وكيل، سراي نو يا زنجيرلو، سراي حاج احمد، سراي حاج شكر، سراي مجيديه، سراي امام جمعه، سراي دوگچي و تيمچه زنجيرلي است.
مجموعه بازار با طاق هاي جناغي و گنبدهاي ساده پوشش يافته و عرض طاق‌نماي مغازه‌ها به طور متوسط 3 متر و قطر پايه‌هاي طاق‌ها حدود 80 سانتي‌متر است. روشنايي داخل بازار از طريق روزنه‌هاي تعبيه شده در پوشش‌هاي گنبدي تامين مي‌شود.
از ديگر بخش هاي مهم بازار، چهار سوق يا بازار بزرگ قيصريه است. اين بخش بنايي است مدور با گنبد كروي بلند و ساده. قطر بنا در پايين 12 متر و ارتفاع تقريبي آن 13 متر است.
بخش زيرين بنا، بدون در نظر گرفتن پايه مغازه ها و امتداد بازارچه‌ها عبارتند از 12 پايه كه با 12 طاق جناغي زمينه را براي بر پايي گنبد فراهم ساخته است. در هشت طاق جناغي مغازه و در 4 تاي ديگر راهرو بازارچه‌ها تعبيه شده است.
مجموعه بازار تاريخي اردبيل بعد از انقلاب توسط سازمان ميراث فرهنگي مرمت شد و با شماره 1690 در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيد.