حسينيه اميني ها
حسينيه  اميني ها از جمله نمونه هاي كامل و زيباي خانه هاي سبك قزوين است . آنچه كه امروزه از اين خانه به جاي مانده ، داراي چهار حياط و فضاهاي مختلف در دو طبقه همكف و زير زمين است . اين خانه متعلق به \" حاج محمد رضا اميني \" از تجار معتبر بود و در سال 1275 ه – ق بخشي از آن وقف حسينيه شد . زيباترين قسمت خانه ، از سه تالار كه در موازات يكديگر قرار گرفته و به وسيلهارسي (نوعي در قديمي كه داراي چهارچوب مخصوص بوده و با بالا و پايين رفتن باز و بسته مي شده است.)هاي زيبايي به يكديگر مرتبط هستند ، تشكيل شده است . تالار جنوبي با نه دهنه ارسي و شيشه هاي رنگي از شاهكارهاي هنري است . سقف تالارها داراي نقاشي ، آيينه كاري ،رَف( طاقچه ) هاي كاسه اي مزين ، گچبري و گره بندي چوبي است . در زير تالار سردابه ، زيرزمين ، شربتخانه و ... قرار دارد . بخش هاي ديگر اين خانه از تزيينات ساده تري برخوردارند .

شهرستان قزوين درفاصله 144كيلومتر ي تهران واقع شده است، از شمال به گيلان، از مشرق به كرج، از جنوب به همدان وساوه واز مغرب به زنجان محدود است، داراي 36درجه و23دقيقه عرض شمالي و50در جه طول شرقي است، درشمال قزوين كوههاي ميلدار واقع شده كه درهء شاهرودآن را از كوههاي الموت جدا مي‌كند ودرجنوب آن كوههاي خرقان وزرند كشيد ه شده است، مهمترين رودخانهء آن خرود است كه از كوههاي خرقان سرچشمه گرفته دشت قزوين رامشروب مي‌كند، قزوين دردشت وسيعي قرارگرفته وارتفاع آن از سطح دريا 340، 1متر است، آب وهواي آن متغير ودرزمستان بسيار سرد است. قزوين داراي اهميت ارتباطي است زيرا برسرراه تهران به گيلان، تهران به همدان وتهران به آذربايجان واقع شده است. وجه تسميه قزوين دقيقاً معلوم نيست عده اي ا ز نويسندگان تصور مي‌كنند نام شهرقزوين وهمچنين درياي خزر ممكن است حاكي از خاطره قوم كاسيان باشد، حمدالله مستوفي باني قزوين راشاهپور اول فرزند اردشير پاپكان مي‌داند، موقعيت اين شهر از قديم الايام به عنوان حافظ معبر نواحي درياي خزر داراي اهميت بوده است. دردورهء ساسانيان با وجود قدرت فزايندهء حكومت مركزي باز هم در نواحي كوهستاني ديلم گاه بيگاه حوادثي به وقوع مي‌پيوست، از اين جهت بناي شهر قزوين را دراين دوران به منزلهء دژ مستحكمي‌درمقابل حملات ديلميان دانسته اند، درسال 24 ه.ق به تصرف براء بن عازب يكي از سرداران اسلام درآمد، همانطور كه درزمان ساسانيان پايگاه مستحكمي‌براي جلوگيري از تجاوزات ديلميان بوداين موقعيت مهم نظامي‌خود را درزمان مسلمانان نيز حفظ كرد، درزمان خلفاي بني اميه كه حجاج بن يوسف ثقفي حاكم عراقين بود پسر خود محمد را مأمور جنگ با كفار نواحي كوهستان ديلم كرد، محمد بعد از ورود به قزوين درآنجا مسجدي بنا كرد كه به گفتهء ياقوت مسجد ثور نام داشت ودرنزديك دروازه اي به نام قصر بن جنيد واقع شده بود وتا روزگار هارون الرشيد مهمترين مسجد قزوين به شمار مي‌رفت. ابن حوقل در قرن چهارم هجري از باروي شهر وباروي شهرك كوچكي كه در داخل آن بوده وهمچنين از دو مسجد وحاصلخيزي آنجا ياد كرده است، يعقوبي نيز از رودخانه هاي قزوين وآثار آتشكده اي واقع درنزديك آن ذكري به ميان آورده است. به فرمان هادي ( موسي ) خليفه عباسي ( 169-170 ه.ق ) شهر جديدي در مجاور شهرقديم به نام مدينة الموسي بنا گرديد، درسال 176 ه.ق مبارك ترك كه يكي از غلامان آزاد شدهء مأمون يا معتصم بوده قلعه اي به نام مباركيه درحوالي آن ساخت كه به مدينه مبارك يا مباركيه معروف شد، هارون الرشيد ( 170-192 ه.ق ) درمسافرت به خراسان به قزوين آمد وهنگامي‌كه از گرفتاريهاي اهالي دربرابر حملات ديلميان مطلع گرديد فرمان داد تا باروئي براطراف شهر ومباركيه بكشند وساختما ن مسجد جديدي نيز دراين زمان شروع شد ليكن به علت درگذشت هارون الرشيد ساختن حصار به اتمام نرسيد تا دردورهء خلافت معتز ( 252-255 ه.ق ) يكي از سرداران وي به نام موسي بن بغا كه مأمور جنگ با حسن بن زيد علوي شده بود آن را به اتمام رسانيد، براثر حدوث زلزله سال 562 ه.ق قسمتي از حصار شهر ويران شد تا آنكه به دستور صدرالدين مراغي وزير ارسلانشاه سلجوقي حصار شهر با استفاده از آجر تجديد بنا شد، ساكنين قزوين درقرن هشتم هجر ي بيشتر سني شافعي بودند وبه گفتهء حمد الله مستوفي درهيچ زماني سربه اطاعت اسماعيليان ننهادند، با توجه به اينكه يكي از مراكز اين فرقه هفتم هجري شهر براثر هجوم قوم مغول ويرا ن شد وليكن به علت موقعيت مناسبش بار ديگر در دورهء صفويه آباد گرديد ودرزمان سلطنت شاه طهماسب اول از سال 955تا سال 1000ه.ق پايتخت ايران بود، درجنگ جهاني اول تحت اشغال سپاهيان روسيه تزاري درآمد همچنين درجنگ جهاني دوم مدتي دراشغال سربازان روسيه شوروي بود. دراسناد ومداركي كه از فتح ناحيه همدان وقزوين درموقع حمله مسلمانان ذكري شده است اسامي‌نقاطي مانند قاقزان وخرقان ودشتي جلب نظر مي‌كنند ونشانهء آن است كه نواحي مذكور قبل از حملهء مسلمانان از اهميت واعتبار زيادي برخوردار بوده اند ووسعت آن روزي آنها چندين برابر ناحيه اي بوده است كه امروز دارا مي‌باشند، همچنين بين دورود ابهر وخررود ناحيه اي واقع شده كه درحال حاضر مشتمل برتاكستان، ضيا ء آباد، نهاوند، فارسچين، ساج وشكين است، اين نقاط نيز دردورهء ساسانيان آباد وداراي موقعيت خاصي بوده اند، كشف تعداد زيادي قطعات گچ بري بسيار ظريف مربوط به دورهء ساسانيان از محلي معروف به تپه خندو واقع درشمال شرقي تاكستان مؤيد همين مطلب است. درشمال غربي قزوين برقلل كوههايي كه بين اين شهر ورودبار درساحل رودخانهء شاهرود واقع شده است قلاع معروف اسماعيليه قرارداشت كه به گفتهء حمدالله مستوفي تعداد آنها بالغ بر50قلعه مي‌شد ومركز همگي قلعه الموت ومستحكم ترين آنها قلعهء ميمون دز بوده است. مهمترين آثار تاريخي قزوين كه اغلب از دوران صفويه است عبارتنداز : مسجد جامع، از آثار دوران ملكشاه سلجوقي ومتعلق به قرن ششم هجري ويكي از زيبا ترين بناهاي تاريخي اين قرن، داراي تز ئينات گچ بري بسيار زيبار وخطوط مختلف كوفي، رقاع، ريحاني وثلث ومدرسه حيدريه متعلق به اواخر قرن ششم يا اوايل قرن هفتم هجري وبرج آجري گنبد دارمقبره حمدالله مستوفي مورخ وجغرافيادان مشهور قرن هشتم هجري است وبقعهء شاهزاده حسين فرزند حضرت رضا عليه السلام از آثار اوايل دورهء صفوي وسردر عالي قاپو، درحال حاضر تنها ساختمان سردر وكتيبه كاشي معرق آن كه به خط عليرضا عباسي نوشته شده باقي مانده، به استناد متن كتيبه متعلق به دورهء شا ه طهماسب اول وشاه عباس اول است وكاخ چهل ستون متعلق به دورهء صفويهء، بناي دوطبقه اي است كه دروسط باغي واقع شده وحسينيه اميني، باني آن حاج محمد رضا اميني است واز آثار دوره قاجاريه، مشتمل برتالارهاي كوچك وبزرگ، كليه بنا به سبك ابنيه دوران قاجاريه است وبرج سلجوقي واقع درخرقان دررديف آرامگاههاي دورهء سلجوقي،متعلق به قرن پنجم هجري مي‌باشد، دركنار آن برج ديگري است كه به استناد كتيبه كوفي آجري آن درتاريخ 486 ه.ق بنا شده و امامزاده اباذر واقع در20كيلومتري شمال شرقي قزوين بربالاي تپه بلندي واقع شده متعلق به قرن هفتم هجري است وبقعه پير واقع درتاكستان داراي گنبد ي هرمي‌شكل وساختمان اصلي آن متعلق به قرن ششم هجري ومسجد شاه قزوين از آثار دورهء صفويه است كه بعدها دردورهء قاجاريه به دستور فتحعليشاه برروي باقي ماندهء مسجد صفوي بنا گرديد. 

شهر عنوان رودبار دروازه سنگي قزوين دروازه تهران قزوين دروازه كوشك قزوين خانه آرازي رودبار آرامگاه بزرگ و كوچك قزوين آرامگاه پير سفيد قزوين آرامگاه حمدالله مستوفي قزوين آرامگاه خليل بن غازي قزويني/مولا خليلا قزوين آرامگاه رئيس المجاهدين رودبار آرامگاه سنگي شاه كوه رودبار كاروانسراي امامزاده هاشم تاكستان كاروانسراي اقبال قزوين كاروانسراي بلور دكان قزوين كاروانسراي پل دوشان تاكستان چاپارخانه تاكستان قزوين كاروانسراي محمد آباد قزوين كاروانسراي ينگي امام قزوين مسجد النبي/شاه قزوين مسجد پنجه علي قزوين مسجد جامع كبير قزوين قزوين مسجد حيدريه قزوين مسجد سبز قزوين مسجد سردار قزوين مسجد سنجيده قزوين مسجد شيخ الاسلام/مسعوديه قزوين مسجد صالحيه قزوين مسجد مولا وردي خان قزوين آرامگاه شيخ احمد غزالي قزوين آرامگاه مير ابراهيم بن معصوم قزوين امامزاده امينه خاتون قزوين آرامگاه اباذر قزوين امامزاده اسماعيل قزوين امامزاده اسماعيل قزوين امامزاده پارچين قزوين امامزاده بي بي زبيده قزوين امامزاده بي بي سكينه قزوين امامزاده زرآباد تاكستان امامزاده زلان قزوين امامزاده سلطان سيد محمد قزوين امامزاده سلطان ويس/قيس قزوين امامزاده شاهزاده حسين تاكستان امامزاده صالح و امامزاده سليمان تاكستان امامزاده عبدالله قزوين امامزاده علي رودبار امامزاده علي اصغر و علي عسگر تاكستان امامزاده فضل الله تاكستان امامزاده كمال قزوين امامزاده محمد طاهر قزوين امامزاده نجم الدين تاكستان امامزاده ولي قزوين امامزاده هادي و علينقي قزوين برج باراجين قزوين برج آرامگاهي خرقان تاكستان بقعه پير قزوين بقعه پيغمبريه/چهار انبيا رودبار بقعه سيد پرنور قزوين گنبد سنگي حسن آباد قزوين گنبد كافر/كافر گنبد قزوين گنبد/يله گنبد بويين زهرا امامزاده علا الدين بويين زهرا كاروانسراي شاه عباسي آوج قزوين مسجد محمديه قزوين كاروانسراي سعدالسلطنه قزوين مدرسه اميركبير قزوين برج ناقوس قزوين مسجد احمديه قزوين كاروانسراي گلشن قزوين كاروانسراي خوزان قزوين مقبره شهيد ثالث قزوين باغ سپهدار/كشاورزي قزوين بناي موسوم به مصلي قزوين مسجد موسي الرضا/سوخته چنار قزوين پل شاه عباسي محمد آباد قزوين قلعه سميران قزوين امامزاده قاسم قزوين آرامگاه كوچك قزوين آرامگاه بزرگ/قلعه ساسان تاكستان ميل خرم آباد تاكستان قز قلعه تاكستان بانك ملي تاكستان تاكستان اداره ميراث فرهنگي تاكستان قزوين حمام ميرزا كريم قزوين خانه محصص رودبار پل خشتي لوشان قزوين حسينيه اميني ها قزوين كاخ چهلستون قزوين مسجد نبي قزوين/شاه قزوين آب انبار حاج كاظم قزوين مجموعه بازار قزوين قزوين حمام صفا/حاجي محمد رحيم قزوين كاروانسراي حجيب قزوين آب انبار حكيم قزوين آب انبار سردار قزوين برج غربي يا جديدتر/آرامگاهي از سلاجقه قزوين برج و باروي شهر قزوين قزوين ميمون قلعه قزوين بقعه متبرك امامزاده علي بن جعفر صادق قزوين مدرسه التفاتيه قزوين تيمچه سرباز قزوين تيمچه سرپوشيده تاكستان امامزاده عبدالخير قزوين عمارت اعلم السلطنه قزوين مجموعه بناهاي سردار - مدرسه مسجد و آب انبار قزوين مجموعه ملاورديخان آب انبار مسجد و مدرسه  رودبار قلعه كول/قلعه تپه قزوين آب انبار زنانه بازار قزوين آب انبار مسجد جامع قزوين ساختملن اداره راه قزوين خانه اربابي الوند قزوين خانه اسدي قزوين خانه افشارها قزوين خانه دائي قزوين خانه دربندي قزوين خانه رئوفي قزوين خانه زنجانچي قزوين خانه سعد السلطان قزوين خانه شفيعيها قزوين خانه شيشه گر قزوين خانه صابوني قزوين خانه قائمي قزوين خانه كربلائي وليها قزوين خانه مرتضوي قزوين خانه مظفري قزوين خانه معتمدي كشاورز قزوين خانه يمن السلطنه قزوين مدرسه ديانت قزوين سراي پنبه قزوين كليساي رفيع قزوين گرمابه حاج ملا تقي قزوين گرمابه خان قزوين گرمابه دودر قزوين گرمابه رضوي قزوين گرمابه قجر قزوين مدرسه ابراهيميه قزوين مقبره آخوند ملا رودبار ديواره شرقي لمبسر رودبار قلعه لمبسر قزوين در ورودي عمارت عالي قاپو قزوين موزه سوم اسفند قزوين آب انبار بازار(مسجد نبي) قزوين شهرداري قزوين تاكستان مسجد جامع چوبيندر تاكستان بقعه امامزاده سيد علي بويين زهرا قلعه تاريخي چوبينه رودبار قلعه تاريخي هريف رودبار قلعه رازميان قزوين قلعه كازرخان (الموت) قزوين قلعه ايلان قزوين قلعه شهرك قزوين قلعه شمس كلايه قزوين خانه خطيبي قزوين خانه دانشجو قزوين حسينيه رضوي قزوين خانه زرنگار قزوين خانه سيد تقي بهشتي قزوين خانه سيد حسين بهشتي قزوين خانه سيد محمود بهشتي قزوين خانه شكوهي قزوين خانه عظيمي قزوين خانه كارآگاه قزوين خانه كسمائي قزوين خانه مولودي قزوين خانه مويني قزوين قلعه تاريخي روستاي كونج قزوين مدرسه و مسجد پيغمبريه قزوين مسجد شيشه گرها قزوين باغ سبزه ميدان قزوين مسجد الوند قزوين مسجد حاج سيد جوادي قزوين كاروانسراي اردكاني تاكستان كاروانسراي حسين آباد قزوين كاروانسراي بهشتي قزوين سراي شاه قدم قزوين سراي صمديه قزوين برج بزرگ شميران (قلعه ساسانيان) قزوين برج كوچك شميران (قلعه ساسانيان) قزوين چهار طاقي شميران تاكستان مقبره آبك لو قزوين امامزاده علي شكرناب بويين زهرا امامزاده منصور قزوين امامزاده اسماعيلي تاكستان امام زاده علي اصغر قزوين گرمابه گلشن بويين زهرا گرمابه منصور تاكستان گرمابه آبك لو تاكستان گرمابه حسين آباد قزوين گرمابه نياق تاكستان گرمابه كاظم لو تاكستان گرمابه بستنك قزوين گرمابه آقا بابا قزوين گرمابه سپه  قزوين ساختمان راه آن قزوين  تاكستان قلعه آبك لو

1-مسجد النبي ، قزوين
2-مسجد امينيه ، قزوين
3-امامزاده شاهزاده حسين ، قزوين
4-مسجد كبير جامع قزوين، قزوين

جاذبه هاي طبيعي:
1-درياچه عوان ، قزوين



فرهنگ و هنر :

1-موزه و عمارت كلاه فرنگي ، قزوين

نقاشي پشت شيشه در قزوين در دوران قاجاريه با مايه گرفتن از هنر روزگار صفويه درخشيد، تا جائيكه اين شهر يكي از مراكز توليد نقاشي پشت شيشه شد.
روش كار در نقاشي پشت شيشه با نقاشي معمولي متفاوت است. در نقاشي معمولي، هنرمند زماني كه روي كاغذ يا بوم، نقاشي را انجام مي دهد به كار مسلط است و در پايان كار به سادگي به قلم گيري مي پردازد، در حاليكه در نقاشي پشت شيشه روش دگرگونه است، يعني اين كه قسمت هاي حساس كه در پايان كار بايد تمام شود، درآغاز كار بايستي انجام شود، مثلاً اگر خالي برروي گونه زني وجود دارد بايد آن خال قبل از رنگ كردن صورت در جاي خود بنشيند و سپس كل صورت رنگ آميزي شود. از جمله نقاشان پشت شيشه مي توان شيخ عبدالمجيد شيشه نگار را نام برد، متأسفانه اين هنر در حال حاضر از رونق در خور توجه اي برخوردار نيست و معدود هنرمنداني به اين هنر مي پردازند. 

هنر خطاطي در قزوين داراي اهميت و مورد توجه اهالي هنر دوست قزوين بوده است. از خطاطان معروف قزوين مير عماد قزويني، مير ابراهيم حسني قزويني، مير نور الهدي، شرف جهان قزويني و غلام حسين امير خاني را مي توان نام برد.
از استادكاران استان قزوين آقاي عباس قانع استادكار قلمزني و برجسته كاري، خانم نسرين لشكري معرق چوب، آقاي محمدي سفال كار، آقاي فرزين جنتي فر و آقاي برديا كاظمي منبت كار، خانم اشرف فرداد قالي بافي، آقاي محمود كريمي وند تذهيب ونگارگري، خانم شيرين كاكاوند سوزندوزي، خانم فائزه جواهري طراحي فرش در دوران معاصر را مي توان نام برد. 

دبود1-قلعه الموت (حسن صبا ) ، قزوين
2-آرامگاه حمد الله مستوفي ، قزوين
3-برجهاي خرقان
4-موزه و عمارت كلاه فرنگي ، قزوين
5-كاروانسراي محمد آباد خوره ، قزوين
6-بازار قزوين ، قزوين

در روزگاري كه پنجره و اُرُسي در كارهاي چوبي و معماري سنتي ايران بويژه در شيوه معماري قزوين از اهم وسايل اصولي و عناصر تزئيني هر بنا و ساختمان بخصوص ساختمان هاي قزوين به شمار مي آمد، درهايي منقش به منبت و مشبك ساخته مي شد و تقريباً تمام وسايل چوبي يك ساختمان نيز پوششي از نقاشي داشت. بهترين نمونه آثار منبت در قزوين، ضريح و درهاي ورودي صحن شاهزاده حسين (عليه السلام) فرزند امام هشتمعليه السلام است كه در دوران پادشاهي شاه طهماسب صفوي به سال 967ه.ق. به دست علاءالدين محمدنجار" از چوب گردو و گلابي ساخته شده است. 

مكتب نگارگري قزوين جدا از مكتب هرات، تبريز و ديگر مكاتب داراي ويژگيهايي است كه آن را از سبك هاي ديگر متمايز مي سازد. براي نگارگران علاوه بر تصوير حيوانات، پرندگان، گلها و درختان آنچه بيش از همه جالب توجه مي نمود اندام ظريف جوانان، درويشان و كشاورزان است كه در تابلوهاي آنان، چهره ها غالباً به گونه اي سه رخ تصوير شده و چهره هاي تمام رخ ابداً در كار نقاشان سبك قزوين ديده نمي شود و هيچ انساني از پشت سر نيز تصوير نشده است. سوژه هابيشتر از ميان افراد عادي برگزيده شده و لباسهاي فاخر در نگارگري ها ديده نمي شود و جامه زنان و مردان چندان تفاوتي در نگاره ها ندارد. از نگارگران معروف قزوين استاد محمد قزويني، صادق بيگ افشار، مولانا ميرمصور، مولانا شيخ محمد، كاوس نقاش، عبدالحميد نقاش و رضي طالقاني ملقب به ضيع همايون را مي توان نام برد. در حال حاضر نيز نگارگري در قزوين تا حدودي مرسوم و متداول است.