مسجد منبر كهنه
مسجد منبر كهنه واقع در شهر بندر عباس در بخش مركزي از توابع شهرستان بندر عباس در استان هرمزگان و يكي از نقاط ديدني استان هرمزگان در جنوب ايران است .
مسجد تاريخي منبر كهنه در سمت مغرب شهر بندرعباس واقع شده است . در بيرون محوطه مسجد از طرف شرق ، مقبره اي وجود دارد كه بر لوح آن نام صاحب مقبره كه از علماي معروف آن دوره و امام جماعت بوده ، حك شده است . لوح ديگري در عمارت مسجد وجود دارد كه خوانا نيست و فرو ريخته است ولي نام هاي ائمه اطهار (ع) برآن نقر شده و در آخر آن چنين نگاشته شده است . « اين مسجد عمارت حاجي باقر است و در ماه رمضان ۱۰۸۳ هجري قمري به پايان رسيده است » بنابراين مشخص مي شود مسجد مزبور در زمان صفويه بنا شده است و در آن زمان مورد استفاده قرار مي گرفته است . در سال ۱۳۳۲ هجري قمري حاج شيخ احمد گله داري ، از تجار معروف مسجد را مرمت كرده است .
آب گرم گنو چشمه آب معدني گنو در فاصله ۳۴ كيلومتري شمال شرقي شهر بندر عباس واقع در بخش مركزي شهرستان بندر عباس و يكي از نقاط ديدني استان هرمزگان در جنوب ايران است .
اين چشمه آب معدني در كناره راه بندر عباس به سيرجان واقع شده است . اين چشمه در دره اي قرار دارد كه كوه گنو و ارتفاعات سخت آهكي اش از شمال و جنوب آن را در بر گرفته است .
از آب اين چشمه ، جهت آبياري نخلستان و استحمام استفاده مي شود . آب چشمه گنو از دسته آب هاي گوگردي خيلي گرم ، كلر و سولفات ، كلسيك گوگردي محسوب مي شود .
اين چشمه دو استخر زنانه و مردانه نسبتاً بزرگ دارد كه به تأسيساتي مانند چندين رواق كوچك براي استراحت و اقامت مسافران ، محل فروش نوشيدني و غيره تجهيز شده است . محوطهٔ اطراف چشمه پر از درختان نخل زيبا و سبز است . پساب اين چشمه پس از خارج شدن از استخر ها مانند رودخانه كوچكي پس از طي چند كيلومتر با آب نسبتاً زيادي به صورت آبشار كوچكي به پايين سرازير مي شود .
منطقه حفاظت شده «گنو» در فاصله ۵۰ كيلومترى شمال بندرعباس به علت شرايط خاص آب و هوايى مطلوب، جاده دسترسى و چشم انداز طبيعى زيبا از جاذبه هاى تفرجگاهى زيادى برخوردار است. اين منطقه با وسعت ۲۷ هزار و ۵۰۰ هكتار به علت داشتن تنوع زيستگاهى از جمله مناطق دشتى و تپه اى، مناطق خشك و استپى، زيستگاه نمونه هاى خاص به نام «جبير» است. اين منطقه همچنين با دارا بودن گونه هاى بومى «اندهيك» ، در سطح جهان منحصر به فرد است كه از جمله آن مى توان به گونه هاى جانورى چون مارمولك «آگاما» و ماهى آب معدنى و گونه هاى گياهى بادام «وندل بوم» و پامچال صخره اى اشاره كرد. منطقه حفاظت شده گنو، نام خود را از كوه گنو كه در داخل منطقه واقع شده، برگرفته است. اين كوه يكى از ۳ كوه مرتفع و شناخته شده بندرعباس است و بعد از كوه فارغان (هماك)، دومين كوه بلند اين شهرستان محسوب مى شود كه بلندى آن از سطح دريا ۲ هزار و ۳۴ متر است. مرزهاى قانونى منطقه حفاظت شده گنو، از شمال به رودخانه تنگ باغ، بندر آگاه، چى منگان، رودخانه گردگنو، اراضى سلطان شاه و رودخانه سد گز، از شرق به جاده اصلى بندرعباس - سيرجان، از جنوب به جاده بندرعباس - بندرلنگه از محل پمپ بنزين تا پل رودخانه كل و از غرب به رودخانه كل محدود مى شود.
كوهستان گنو با ابعادى معادل ۳۴ كيلومتر طول و ۵ تا ۱۵ كيلومتر عرض، مساحتى بالغ بر ۳۵۰ كيلومتر مربع را دربرمى گيرد و منطقه حفاظت شده، بخش اعظم اين كوه را در خود جاى داده است. يكى از مهمترين منابع آبى منطقه حفاظت شده گنو چشمه هاى آب گرم گنو است. اين چشمه ها از نظر خواص دارويى كانون هاى شناخته شده اى هستند و از ديرباز مورد استفاده اهالى محلى و يا مسافران قرار گرفته اند. استفاده از اين چشمه ها، با وجود سابقه و شهرت خود تحت مديريت مناسبى قرار ندارند و مى توان گفت، به عنوان يك كانون تفرجگاهى كم نظير، فاقد هرگونه عرضه مناسب در برخورد با ارزش هاى خود هستند. اين چشمه ها كه در شمال غربى منطقه واقع شده اند، گرچه براى ساخت تفرجگاه (تفرج متمركز) داراى پتانسيل طبيعى بالايى نظير فضاى سبز، نخلستان، آب، پستى و بلندى مناسب، اراضى باز و مسطح، چشم اندازهاى طبيعى زيبا اعم از تپه ماهور، صخره و درختزار هستند و مى توانند از طريق توسعه فيزيكى، ايجاد امكانات ، تسهيلات و زيباسازى، خدمات تفرجگاهى پرتقاضايى را عرضه كنند ولى همچنان بدون هرگونه برنامه ريزى به نامناسب ترين شكل، مورد استفاده قرار گرفته و روز به روز از كيفيت مطلوب خود دور مى شوند. چشمه هاى آبگرم، امروز يكى از مهمترين كانون هاى جذب توريست به شمار مى روند؛ اين چشمه ها شايد يكى از كانون هاى گردشگرى نادرى باشند كه در سطح فرامرزى از تقاضاى بالايى برخوردارند. نمونه استفاده هوشمندانه از اين نوع چشمه ها را مى توان در دهكده «روستاق» در نزديكى شهر «صحار» در عمان نام برد. در اين دهكده يكنواخت و كويرى كه از نظر زيبايى شناختى به طور چشمگيرى از گنو در سطح پائين تر قرار دارد و فاقد كمترين قابليت طبيعى است، با اعمال مديريتى مناسب، با زيباسازى محيط و هدايت بهداشتى آب چشمه ها، همراه با معمارى موزون و قابل تحسين، به يكى از مراكز پرطرفدار گردشگران تبديل شده است. با توجه به چشم اندازهاى طبيعى و زيباى محيط چشمه هاى آبگرم گنو، مى توان از اين قابليت ويژه استفاده كرده و كانونى پرتقاضا و زيبايى را براى جهانگردان و ايرانگردان به وجود آورد. همچنين گروهى از گياهان كوه گنو به عنوان گياهان دارويى و معطره مورد استفاده ساكنان روستاها و بوميان منطقه قرار مى گيرند. كلپوره، پونه مظفريان، زيره، كاسيا، بومادران و مهرخوش از جمله گياهان دارويى شناخته شده اين منطقه هستند. تنوع جانوران مهره دار در منطقه حفاظت شده گنو شامل: ماهيان، دوزيستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران است. ماهى «آفاينوس گينوئيس» تنها ماهى آب هاى داخل اين منطقه محسوب مى شود و در جهان منحصر به آب گرم گنو است. دوزيستان منطقه حفاظت شده گنو را حدود ۵ گونه از وزغ ها و قورباغه ها تشكيل مى دهند كه به طور عمده در آب هاى راكد اطراف رودخانه ها و چشمه هاى منطقه يافت مى شوند. خزندگان منطقه نيز نسبت به دوزيستان از تنوع بيشترى برخوردار و به دو گروه مارمولك ها و مارها تعلق دارند. پرندگان منطقه حفاظت شده گنو اغلب از پرندگان درخت زى و بوته زى تشكيل شده اند كه جزو سبك بالان محسوب مى شوند. دال سياه، دليجه، هما، كبك، تيهو، چكاوك سنگلاخ، پى پت نوك دراز، چلچه دمگاه سفيد، بلبل خرما و... از جمله پرندگان زيباى منطقه هستند. همچنين پستانداران منطقه حفاظت شده گنو، گرچه از گونه هاى استثنايى محسوب نمى شوند، اما از تنوع قابل توجهى برخوردارند. قوچ، ميش، كفتار، گرگ، روباه و شغال از جمله گونه هاى جانورى منطقه به شمار مى روند كه كم و بيش ديده مى شوند. نكته بسيار جالب و گفتنى درباره چشمه هاى آب گرم گنو اين است كه اين چشمه ها به علت دارا بودن مقادير فراوان كلروسديم موجب ازدياد ترشحات بزاق، اسيد معده و تشديد حركات معده و اثر ملين مى شوند و حمام در آب هاى كلردار منطقه موجب اتساع عروق و گوگرد موجود در آب آن سبب درمان بيمارى هاى مجارى تنفسى، جلدى و رماتيسمى مى شود.
كوه گنو كوه گنو با ۲۳۴۷ متر ارتفاع در ۲۹كيلومتري شمال غربي بندرعباس غربي بين دهستانهاي فين، سياهو و ايسين واقع شده است . اين كوه در مقايسه با آب و هواي گرم بندرعباس ، آب و هوايي نسبتاً معتدل دارد و به همين مناسبت نيز از اهميت زيست محيطي و تفريحگاهي برخوردار است.
مي دانيد چرا در بندر عباس هوا خيلي شرجي است ؟ به علت وجود كوه گنو ! . ارتفاعات كوه گنو در فاصله حدودا بيست كيلومتري بندر شروع شده و سر به فلك مي كشد .... و همين ارتفاع زياد كوه باعث شده كه رطوبتي كه از بخار آب دريا ايجاد مي شود بالاي سر بندر عباس محبوس بماند و هوا را شرجي نمايد.
در فضاي باز ارتفاعات تفريحگاهاي زيبايي ساخته اند كه با آلاچيق هاي چوبي و سايه بان ها محيط خوبي را براي استراحت فراهم شده است ... بر ديوار يك آلاچيق تابلوي كوچكي ديدم كه بر روي آن اين جمله زيبا از ارد بزرگ نوشته شده است : گام نهادن بر نوك كوه وجود ، بسيار سخت تر از هر كار ديگريست.
● اطلاعات دقيق تر در مورد گردشگاه گنو:
كوهستان گنو يكي از جالبترين نمونه هاي معرف رشته كوههاي زاگرس بشمار مي آيد. اين كوهستان در جنوب شرقي رشته زاگرس واقع شده است. كوه گنو پس از كوههاي هماگ ۳۲۶۷ متر، كوه سيرو ۲۹۷۲ متر، كوه شب ۲۷۳۱ متر، كوه نيان ۲۶۴۲ متر، كوه باز ۲۴۳۷ متر، ششمين كوه مرتفع استان هرمزگان مي باشد. گنو از نظر مكاني در شمال غربي شهر بندرعباس قرار گرفته است و جاده اصلي بندرعباس به سيرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن مي گذرد.
كوهستان گنو با ابعادي معادل ۳۴ كيلومتر طول و ۵ تا ۱۵ كيلومتر عرض، مساحتي بالغ بر ۳۵۰ كيلومتر مربع را در بر مي گيرد.
▪ دامنه جنوبي: روستاهاي ايسين، هرمودرايسين، پاتل ايسين، دربهو، درگير، تازيان بالا، تازيان پايين بنوبند پاسنگ، پاتل بنوبند، پس ريغ، بنوبند، پشته مولا ، پاكم، در سوزنگ، چاهنو، مغ كمال، درمغ، قلات بالا، قلات پايين، كنارو، لاور ميشو، چاهو
▪ دامنه شرقي: روستاهاي تهلو، دزك ، گنو (آبگرم)، انارون
▪ دامنه شمالي :[/COLOR] روستاهاي فين ، سياهو ، سرزه ، رضوان ، تنگ باغ ، كهنوج ، گشتكاران ، پشتنگ ، بندرآگاه جونگان ، گرد گنو ، كلمو ، هومرغ ، هرمودرگنو
فلور كوه گنو متجاوز از ۳۶۰ گونه از گياهان آوندي كه معدودي از آنها سرخس ها و بازدانگان و قسمت عمده آنراگياهان گلدار تشكيل مي دهند. همانگونه كه معمول مناطق خشك و بياباني است دو گروه بوته هاي چوبي و درختچه ها و گياهان كوتاه عمر يكساله از بيشترين تنوع برخوردارند. بعلت موقعيت بينابيني كوه گنو در بين دو پهنه اصلي ( رويشي صحار سندي و ايرانو توراني ) و بدليل تغييرات ارتفاعي سريع از سطح دريا كه بيش از ۲۳۰۰ متر مي رسد و ايجاد ميكروكليماهاي متفاوت در جهات جغرافيايي دره ها و شيب ها، اين منطقه از نظر جغرافياي گياهي ، با ويژگيها و تنوع چشمگيري مواجه شده است.رستنيهاي گنو : پرسياوش ، سرخس معطر، گون گاوي ، زيره ، آويشن بومادران ، پونه، استبرق ، اورس ،كنار، مسواك ، پرخ ، آكاسيا ، ناترك ، بنه ، بادام كوهي ، رزوك و… گياهان انحصاري ايران كه در گنو يافت مي شوند: بادام وندلبو ، پامچال صخره اي ، مهرخوش...
آبگرم گنو انارون تنگ باغ كهنوج پشتنگ چاهو هوبير پشت بنگرو رمر سرچربه پركوه مردو تنگ سياه هو تلخ خرگو سلكوه
زيارتگاه ( آرامگاه ) خواجه خضر
زيارتگاه خواجه خضر واقع در روستاي كولغان از بخش مركزي از توابع شهرستان بندر عباس در استان هرمزگان و يكي از نقاط ديدني استان هرمزگان در جنوب ايران است .
« خواجه خضر » در كنار جاده بندرعباس به سورو به سمت اسكله بندرعباس ، در سمت راست جاده و به فاصله دويست و پنجاه متري ، گنبد مخروبه اي بر جاي مانده است كه به « زيارتگاه خضر » يا « خواجه خضر »معروف است و محل اداي نذورات مردم مي باشد . از باقي مانده بنا و تركيب ابتدايي آن ، تقليد زيگورات ايلامي ها و بابلي ها و سبك گنبد سازي مضرس جنوب ايران به خوبي آشكار است . گنبد بر مكعبي كه اضلاع جانبي مستطيل شكل دارد ، بر روي چند رديف پلكان مانند استوار شده بود كه به منزله سكوي عمارتي بوده كه اكنون از بين رفته است . سبك ساختمان اين بقعه ، به « بقعه خضر » در بندر كنگ و « بقعه خضر » جزيره هرمز بسيار شباهت دارد . به نظر مي رسد كه در اطراف اين زيارتگاه ، قبرستان قديمي متروكه اي وجود دارد كه هم اكنون در اعماق ماسه هاي دريايي مدفون گشته است . خضر و الياس كه زيارتگاه هاي بسياري در جنوب ايران دارند ، هر دو در افسانه هاي ايران مشهورند . خضر زنده جاويد و موكل درياهاست . از اين رو ، هر گاه صيد كم شود و يا خطري در دريا پيش بيني شود ، ماهيگيران در بقاع « خضر » و « الياس » نذر و قرباني مي كنند .