لوندويل كجاست؟ نامي گمنام كه شايد براي خيلي از ما به دليل آهنگ گفتاريش جذابيت داشته باشد يا اينكه اگر به گردشگري و سفر علاقه داشته باشيم كمي راجع به آن خوانده باشيم و در پس ذهن‌مان ثبتش كرده باشيم.
وقتي از رشت به سمت آستارا حركت مي‌كنيد حدود 15 كيلومتر قبل از آستارا، تابلويي كوچك توجه‌تان را جلب مي‌كند: به شهر ساحلي لوندويل خوش آمديد. شايد بارها و بارها از كنار اين شهر گذر كرده باشيم ولي به آن دقت نكرده باشيم و سرعت ماشين ما را همراه با روياهاي‌مان برده باشد. لوندويل را اگر در چند عبارت بخواهيم خلاصه كنيم، مي‌توانيم بگوييم، شهر گل‌هاي بنفش، شهر آبشار و جنگل، شهر دريا و ساحل و شهر كوه و گردشگري.
چرا لوندويل؟
اينكه چرا لوندويل را به اين نام مي‌خوانند، دلايل متفاوتي براي آن نقل شده است. برخي معتقدند لوندويل به زبان تالشي يعني محل رويش گل‌ها. از سوي ديگر برخي ديگر وجه تسميه اين نامگذاري را ريشه انگليسي اسطوخودوس (Lavandula) و همچنين ريشه آلماني آن لوند ويج (Lavende – Willag) مي‌دانند. اين گروه بر اين باورند كه به سبب رويش فراوان اسطوخودوس در اين منطقه و تبادلات فرهنگي كه در دوره‌هاي زماني مختلف رخ داده است، بويژه به سبب حضور نيروهاي نظامي آلماني در جنگ جهاني دوم، در نهايت با كمي تغيير اين منطقه نام لوندويل به خود گرفته است، اما در هر صورت چه وجه تسميه تالشي اين نامگذاري را در نظر بگيريم و چه ريشه انگليسي و آلماني آن‌را مد نظر قرار دهيم، اين نامگذاري اشاره به موقعيت خوش آب و هواي منطقه لوندويل دارد كه بستر رويش گل‌هاي فراوان بويژه اسطوخودوس است و به سبب رنگ بنفش گل‌هاي اسطوخودوس بسياري اين شهر را به نام شهر گل‌هاي بنفش مي‌شناسند و البته فراموش نكنيد كه اگر به دنبال اسطوخودوس هستيد، به بركت توسعه شهرنشيني و تعرض انسان‌ها به طبيعت ديگر در حاشيه لوندويل اين گل يافت نمي‌شود، اما در ارتفاعات و مناطق بكر آن هنوز چه بسيار گل‌هاي بنفش اسطوخودوس مي‌رويد و در فصل بهار قابل برداشت است.
جاذبه‌هاي گردشگري لوندويل
لوندويل براي بيشتر ما شهري گمنام است، حتي اگر از حاشيه آن عبور كرده باشيم، كمتر به اين نكته توجه داشته‌ايم كه در پس اين شهر كوچك 8 هزار نفره، جنگل‌هاي بكر و آبشارهاي رفيع نهفته است و البته علي‌رغم همه پتانسيل‌هاي گردشگري، لوندويل شهري فقير محسوب ميشود، اما در هر صورت پس از ارتقاي اين منطقه از دهستان به شهر در تقسيمات كشوري از حدود 7سال پيش توجهات بيشتري به گردشگري اين شهر شده است كه انتظار مي‌رود اين امر در نهايت منجر به توسعه گردشگري و بهبود وضعيت معيشت مردم منطقه شود.
آب گرم كوته كومه
كوته كومه نام روستايي است در 9 كيلومتري لوندويل كه از طريق يك جاده آسفالته با لوندويل مرتبط است و در دل خود آب گرم كوته كومه را دارد كه همه ساله تعداد زيادي مسافر بومي و غيربومي به آن مراجعه و جهت مداواي بيماري‌هاي مختلف مانند بيماري‌هاي مفاصل و رماتيسم و همچنين بيماري‌هاي پوستي از آن استفاده مي‌كنند.
به منظور رفاه حال مسافران امكانات اقامتي محدودي به شكل خانه‌هاي روستايي يا ساير امكانات براي گردشگران در نظر گرفته شده است و مسافراني كه قصد اقامت داشته باشند مي‌توانند با استفاده از اين امكان تجربه شب‌خوابي در فضاي جنگلي و استفاده از هواي كوهستان و طبيعت را براي خود ثبت كنند و با توجه به اينكه اين اقامتگاه‌ها حالت روستايي دارد، قيمت آنها نيز خيلي گران نيست و متناسب با فصل سال با هزينه شبي 30 ـ 10 هزار تومان مي‌توان مكاني تهيه كرد و رستوران‌هاي بومي نيز در همه فصول آماده سرويس‌دهي به مسافران هستند.
روستاي كوته كومه و آبگرم آن باتوجه به نزديكي آن به لوندويل و همچنين امكانات آن مانند راه آسفالته و اماكن اقامتي آن يكي از چشم‌اندازهاي مهم گردشگري اين منطقه و محلي مناسب براي پذيرايي خانواده‌ها محسوب ميشود.
آبشار لاتون
هرچند به دليل شرايط جغرافيايي لوندويل در مناطق كوهستاني آن آبشارهاي مختلفي مشاهده مي‌شوند، مانند آبشار ميه كومي؛ اما آبشار لاتون، مهمترين آبشار منطقه است كه 104 متر ارتفاع دارد. مسير آبشار لاتون از همان روستاي كوته كومه است.
براي رفتن به اين آبشار حتما بايد از راهنمايان محلي بهره گرفته شود. مسير آبشار تا روستاي آسيوشوان آسفالته است، البته به دليل كوهستاني بودن مسير و دست‌اندازهاي زياد جاده براي اين مسير حتما از خودروهاي راهنمايان بومي منطقه كه عمدتا جيپ و ماشين‌هاي كوهستان هستند، استفاده كنيد. اين امر علاوه بر تضمين سفر شما، مي‌تواند موجب رونق گردشگري منطقه نيز بشود. البته نبايد اين نكته را از ذهن دور داشت كه روستاي آسيوشوان خود از جذابيت‌هاي منطقه محسوب ميشود. آسيو شوان در زبان محلي به معني آسياب آبي است و آسياب آبي قديمي آن كه هم‌اكنون متروكه شده است، بيانگر قدمت اين روستاست و هم‌اكنون اين آسياب و اين روستا به دليل دسترسي خودرو به آن به يكي از مناطق گردشگري منطقه تبديل شده است.
پس از روستاي آسيوشوان صعود به آبشار به صورت پياده‌روي صورت مي‌گيرد. مسير صعود مسير پايكوب است و طبيعت‌گران و افرادي كه آمادگي جسماني نسبي دارند مي‌توانند آن را سپري كنند، البته استفاده از راهنمايان محلي الزامي است و كل فاصله آبشار تا روستاي كوته كومه حدود 6كيلومتر است كه بخشي از آن تا روستاي آسيوشوان با استفاده از خودرو انجام ميشود و فقط در فصل‌هاي پرآب دربرخي قسمت‌ها عبور از ميان رودخانه الزامي ميشود كه خود از جذابيت‌هاي صعود است، البته استفاده از راهنمايان محلي براي صعود به آبشار الزامي است.
قابل ذكر است كه نبود همين امكانات دسترسي ساده به آبشار، ازجمله نبود راه شوسه باعث شده است اين منطقه كمتر مورد تعرض قرار بگيرد و به همين دليل حالت بكر بودن آن حفظ شده است. جنگل‌هاي متراكم و انبوه درختان جنگلي آلو، گلابي، گردو، فندق و سيب وحشي در طول مسير نيز مويد همين امر است. در هر صورت جذابيت‌هاي منحصر به فرد اين آبشار باعث شده است علي‌رغم همه اين مشكلات ازجمله عدم دسترسي آسان به آبشار مسافران زيادي سالانه به بازديد اين عروس آرميده در دامان كوههاي اسپيناس بشتابند.
لوندويل، شهري براي همه
لوندويل به دليل موقعيت جغرافيايي منحصر به فردش مي‌تواند طيف مختلفي از نيازهاي گردشگران را پاسخ دهد. از طبيعت‌گردان حرفه‌اي تا مشتاقان حيات وحش و خانواده‌هايي كه به دنبال فضايي براي دوستي با طبيعت بكر هستند و مناطق ييلاقي آن پاسخي است براي همه اين گروه‌ها.
اگر فصل تابستان و گرما قصد سفر به لوندويل را داريد، مطمئن باشيد كه ساحل حويق و ساحل صدف آنقدر جذابيت دارد كه بتواند يك روز زيبا و جذاب دريايي را براي شما و خانواده يا دوستان‌تان رقم بزند و اگر باز هم به دنبال ساحلي متفاوت‌تر مي‌گرديد، ساحل گيسوم منطقه تالش كه به جهت پيوستگي جنگل به دريا موقعيتي منحصر به فرد در ميان سواحل خزر دارد نيز در نزديكي لوندويل و با فاصله‌اي كمتر از يك ساعت قابل دسترسي است؛ همچنين مناطق ييلاقي اين شهر با دسترسي‌هاي جاده‌اي مناسب از مناطقي است كه مي‌تواند سفري متفاوت را در دل طبيعت بكر گيلان و منطقه تالش براي خانواده‌ها رقم بزند.
و در كنار اين جاذبه‌هاي طبيعي اماكني مانند امامزاده ابراهيم و قاسم، آرامگاه بابا حسن از عرفاي منطقه، آرامگاه محمد دوست در قره‌سو و آرامگاه باباعلي در روستاي باباعلي نيز مي‌تواند توجه خانواده‌ها را به خود جلب كند.
حيات وحش منحصر به فرد
لوندويل از جوانب مختلف جذابيت دارد و مي‌تواند توجه گروه‌هاي مختلف گردشگر و طبيعت‌گرد را به خود جلب كند كه يكي از اين جذابيت‌ها، حيات وحش منطقه است. پارك حيات‌وحش لوندويل هم‌اكنون جزو نادر زيستگاه‌هاي گوزن زرد و مارال محسوب ميشود و در اين سال‌ها بويژه با فراهم آمدن شرايط بهتر براي زيست مارال زاد و ولد اين گونه حيواني فراهم آمده است و همين امر كمي موجبات آرامش خاطر فعالان زيست‌محيطي را فراهم آورده و كمابيش كابوس انقراض اين گونه حيواني را با ترديد روبه‌رو كرده است. همچنين در پناهگاه حيات وحش لوندويل آستارا، تالابي وجود دارد كه با توجه به مجاورت آن به درياي خزر پرندگان زيادي در آن زندگي مي‌كنند و انارستان‌هاي اين منطقه از معدود انارستان‌هاي باقيمانده در كرانه درياي خزر هستند.
زادبوم لوندويل
نوشتن از سفر و طبيعت، آنقدر ملموس است كه به راستي قلم را نيز به سفر مي‌برد. چنانچه قصد سفر به لوندويل را داريد يا حتي فرقي نمي‌كند علاقه‌مند به آشنايي با ساير اقوام هستيد، خوب است بدانيد به دليل موقعيت خاص لوندويل كه بين تالش و آستارا واقع شده است، اين شهر مينياتوري زيبا از فرهنگ‌هاي مختلف است، فرهنگ گيلكي، فرهنگ تالشي و فرهنگ تركي. به همين دليل در اين منطقه علاوه بر گويش گيلكي كه البته كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد، از زبان‌هاي تركي و تالشي نيز استفاده ميشود و اين منطقه ازجمله مناطقي است كه از فرهنگ تالش و زبان آن محافظت مي‌كند. شايد كمتر كسي فكر كند كه گيلان نيز از جمله استان‌هايي است كه اقليت اهل تسنن در آن زندگي مي‌كنند، اما همين تنوع فرهنگي منطقه باعث شده است كه در كنار اكثريت شيعه، اقليت شافعي نيز زندگي كنند، از همين رو از 8 مسجدي كه در لوندويل وجود دارد، 2 مسجد آن ويژه اقليت است.
لوندويل، شهري است با جذابيت‌هاي زياد و امكانات كم براي سفر و گردشگري. برون رفت از اين شرايط از يك‌سو توجه مسوولان را مي‌طلبد كه امكانات لازم را در بخش‌هاي مختلف آن تمهيد كنند و از يك‌سو ارتقاي فرهنگ گردشگري مردم را. به عنوان نمونه تعريض جاده صعود به آبشار لاتون مي‌تواند گردشگر بيشتري را به اين منطقه جلب كند، بويژه اينكه شرايط حضور خانواده‌ها را فراهم مي‌كند، اما به اين شرط كه طبيعت زيبا و بكر گيلان را پاس بداريم و مجبور نشويم در آينده‌اي نه چندان دور بنويسيم كه آبشار لاتون كه روزگاري نه چندان دور در دامن بكر اسپيناس آرميده بود، هم‌اكنون در ميان انبوهي از زباله و پلاستيك ناي نفس كشيدن ندارد و اگر مي‌خواهد اينچنين شود همان بهتر كه اين آبشار و ده‌ها آبشار ديگر نه‌تنها جاده‌هاي‌شان تعريض نشود، بلكه محدوديت‌هاي بيشتري براي ورود به حريم‌شان در نظر گرفته شود.
چه خوب است كه در كنار آنكه به سفر اهميت مي‌دهيم به آداب سفر نيز توجه كنيم و مهم‌تر از همه آنكه ناموس طبيعت را پاس بداريم و اين حرمت را به كودكان خود نيز بياموزيم.
